Obrona Francuska w szachach
1. Podstawy obrony francuskiej
Każdy szachista na pewnym etapie zadaje sobie pytanie: „Jak zaskoczyć przeciwnika?”, „Jaki zagrać debiut?”. A może – „Chciałbym zmienić coś w swoim repertuarze”.
Znudziło Ci się granie non stop partii włoskiej? Nie czujesz specyficznych pozycji w obronie skandynawskiej? A może sycylijska i jej dynamiczne układy Ci nie odpowiadają?
Spróbuj zagrać obronę francuską! 😊
W niniejszym mini-poradniku postaram się przybliżyć podstawy tego ciekawego debiutu. Zobaczysz przykładowe partie oraz główne plany obu kolorów.
Zapraszam do lektury!
Jednak najpierw kilka faktów:
- Obrona Francuska jest debiutem półotwartym oznaczonym kodami ECO od C00 do C19;
- Swoją nazwę zawdzięcza francuskim szachistom, którzy z dużymi sukcesami zastosowali ją w meczu korespondencyjnym Paryż-Londyn w latach 1834-1836;
- Była wielokrotnie stosowana w meczach o mistrzostwo świata przez takich zawodników jak: Tarrasch, Euwe czy Botwinnik.
Obrona francuska powstaje po ruchach:
e4 e6
Głównym planem jest oczywiście zagranie 2. … d5 oraz walka o centralne pola.
Przyjrzyjmy się zatem kilku podstawowym wariantom.
2. Najpopularniejsze warianty obrony francuskiej
Obrona francuska – wariant Winawera
Powstaje po ruchach:
1. e4 e6
2. d4 d5
3. Sc3 Gb4 Ruch mający na celu związanie skoczka oraz, co za tym idzie – nacisk na pionka e4.
4. e5 c5 Typowy ruch w takich pozycjach. Ma na celu rozbicie białych pionków w centrum! Taki „must-have” czarnych w obronie francuskiej.
5. a3 G:c3
6. b:c3 Se7 Rozwojowe posunięcie, wyprowadzające skoczka, oraz prowadzące do zrobienia roszady.
Biały posiada tutaj dwie główne możliwości: 7. Hg4 lub 7. Sf3. Przyjrzyjmy się obu z nich…
7. Hg4 Hc7! Ustawiamy hetmana na kolumnie „c” która niebawem otworzy się dzięki wymianie pionków. Pojawia się także groźba podwójnego uderzenia z pola c3.
8. H:g7 Wg8
9. H:h7 c:d4 Biały musi tutaj obronić pole c3.
10. Se2 Sbc6 Szykujemy pułapkę. Nie można wziąć pionka na polu d4 z uwagi na S:d4! z następnymi widełkami.
11. f4 d:c3
12. Hd3 d4
13. S:d4 S:d4
14. H:d4 Gd7
15. Wg1 Sf5
16. Hf2 Hc6
17. Gd3 Hd5 Z bardzo ciekawą grą:
W zamian za pionka czarne otrzymują otwartą linię „g”. Aktywnego hetmana w centrum, oraz bardzo zaawansowanego pionka na polu c3. Pozycja jest dynamiczna oraz stwarza szanse dla obu stron. Typowym planem dla czarnego jest ustawienie białopolowego gońca na polu c6 z naciskiem na pionka b2. Przykładowa partia:
Wróćmy jednak do 7. ruchu…
- Sf3 Gd7
8. a4 Ha5 Typowy ruch z naciskiem na pole c3.
9. Gd2 Sbc6
10. Gb5 c4 Zamykamy centrum, jednocześnie ograniczając bardzo ważnego gońca białych. Zostawiamy ich ze słabszym „czarnopolakiem”, a przy okazji szykujemy dla białych małą niespodziankę – długą roszadę. 😊
11. 0-0 h6 Fundament pod nasz przyszły atak pionkami na skrzydle królewskim.
Przykładowy przebieg rozgrywki przedstawia poniższy gif:
Obrona francuska – wariant Tarrascha
Powstaje po ruchach:
- e4 e6
2. d4 d5
3. Sd2 Sf6 Robimy standardowy, rozwojowy ruch. Przy okazji naciskamy na pole e4 i wymuszamy zamknięcie centrum.
4. e5 Sfd7
5. Gd3 c5 Podobnie jak w innych wariantach zawsze gramy ten ruch w celu rozbicia białym centrum.
6. c3 Sc6
7. Se2 c:d4
8. c:d4 f6! Ponownie męczymy białe centralne pionki. Tym razem na polu e5.
9. e:f6 S:f6
10. Sf3 Gd6
11. 0-0 0-0
12. Gf4 G:f4
13. S:f4 Se4 Biały oczywiście nie może zbić skoczka z uwagi na atak wieżą po linii „f”.
Z obiektywnie równą pozycją. Czarne mają otwartą linię „f” oraz aktywnego skoczka. Jednak w zamian zostaliśmy ze słabym gońcem na c8. Groźby typu W:f3 oraz izolowany pionek na d4 zmusza go do „pozostania czujnym”. Przykładową kontynuację przedstawia poniższy wariant:
- Se2 W:f3 15. g:f3 Sg5 16. f4 Sh3+ 17. Kh1 Hh4 18. He1 S:f4 19. S:f4 H:f4 20. He3 H:d4 21. H:d4 S:d4 22. f4 Gd7 z równą pozycją.
Obrona francuska – wariant zamknięty
Powstaje po ruchach:
- e4 e6
2. d4 d5
3. e5 c5 Nie tracimy czasu. Z miejsca podważamy centrum.
4. c3 Sc6 Z kolejnym naciskiem na kluczowy punkt – pionka d4.
5. Sf3 Gd7
6. Ge2 Sge7 Przestawiamy skoczka na pole f5.
7. 0-0 c:d4
8. c:d4 Sf5
9. Sc3 Wc8 Rozwojowy ruch, wieże zawsze ustawiamy na otwartych liniach.
10. a3 a6 Bierzemy pod kontrolę pole b5.
11. Ge3 Ge7
12. Gd3 S:e3
13. f:e3 0-0
14. Wc1
W powyższej pozycji czarny ma dwa plany:
14. … f5 z planem zamknięcia białym gońca lub odblokowaniem centrum po zbiciu w przelocie.
lub
14. … Sa5 z następnym b5, Sc4 i naciskiem na skrzydło hetmańskie.
Pozycja, choć ściśnięta – jest dla czarnych bezpieczna.
Przykładowy przebieg partii może wyglądać w ten sposób:
- … Sa5 15. Hc2 Sc4 16. G:h7+ Kh8 17. Wfe1 S:b2 18. H:b2 K:h7 z równą pozycją.
Obrona francuska – wariant wymienny
1. e4 e6
2. d4 d5
3. e:d5 e:d5
Myśląc o wariancie wymiennym większości szachistów na myśl przychodzi skojarzenie „No nie. Znowu ten remisowy wariant”. Czy tak jest w rzeczywistości?
Swój „remisowy charakter” pozycja ta zawdzięcza symetrycznej strukturze pionowej. Jednak warto podkreślić jedną rzecz: w debiucie czarne walczą o wyrównanie, natomiast tutaj biały sam oddaje całą swoją inicjatywę i „przewagę koloru”.
Czy możemy więc narzekać? 😊
Ponadto tego typu pozycje mają bardzo prosty plan gry! Najlepiej zobrazuje go poniższy diagram ze strzałkami:
Główny plan to:
- „Czarnopolaka” wyprowadzić na d6,
- Piona d5 podeprzeć grając c7-c6,
- Skoczka z g8 wyprowadzić na f6,
- Hetmana ustawić na c7, aby robił „baterię” z gońcem,
- Gońca białopolowego w miarę możliwości ustawić na g4.
A jak może to wyglądać w praktyce?
- Sf3 Sf6
5. Gd3 Gd6
6. 0-0 0-0
7. Gg4 Gg5
8. h3 Gh5
9. Sc3 c6
Z późniejszym Sbd7 i Hc7. Wieże stawiamy e8 i walczymy o pole e4 dla naszego skoczka.
Powyższe warianty są tylko kroplą w morzu możliwości. Jednak na początek powinny wystarczyć osobom chcącym spróbować swoich sił w obronie francuskiej. Gorąco zachęcam do zgłębiania jej tajników i dzielenia się partiami w komentarzach 😊
0 komentarzy